Perbezaan Antara HDLC dan PPP

HDLC vs PPP

Kedua HDLC dan PPP adalah protokol lapisan pautan data. HDLC (Kawalan Tautan Data Tahap Tinggi) adalah protokol komunikasi yang digunakan pada lapisan pautan data rangkaian komputer, yang dibangunkan oleh ISO (Organisasi Antarabangsa untuk Standardisasi), dan dihasilkan daripada SDLC IBM (Kawalan Penyambungan Data Segerak). PPP adalah protokol lapisan pautan data berdasarkan HDLC dan sangat mirip dengan HDLC. Kedua-duanya adalah protokol WAN (Wide Area Network) dan berfungsi dengan baik untuk menyambungkan jalur yang dipajak ke titik-titik.

Apakah HDLC?

HDLC masuk ke kewujudan hanya apabila IBM menyerahkan SDLC ke pelbagai jawatankuasa piawai dan salah satunya (ISO) diubah suai SDLC dan mewujudkan protokol HDLC. HDLC dianggap sebagai superset serasi SDLC. Ia adalah protokol segerak berorientasikan bit. HDLC menyokong operasi sinkron, penuh-dupleks. HDLC mempunyai pilihan untuk checksum 32-bit dan HDLC menyokong konfigurasi Point-to-point dan Multipoint. HDLC mengenal pasti jenis "nod utama", yang mengawal stesen lain yang dipanggil nada "sekunder". Hanya nod utama akan mengawal nod sekunder. HDLC menyokong tiga mod pemindahan dan mereka adalah seperti berikut. Pertama ialah Mod Tanggapan Normal (NRM) di mana nod sekunder tidak boleh berkomunikasi dengan yang utama sehingga utama telah memberi kebenaran. Kedua, Mod Respon Asynchronous (ARM) membolehkan nod sekunder untuk bercakap tanpa kebenaran utama. Akhirnya, ia mempunyai Mod Asynchronous Balanced (ABM), yang memperkenalkan nod gabungan, dan semua komunikasi ABM berlaku antara jenis nod ini sahaja.

Apakah PPP?

Seperti yang disebutkan di atas, PPP adalah protokol lapisan pautan data berdasarkan HDLC, dan sangat mirip dengan HDLC. Ia digunakan untuk komunikasi langsung antara dua nod. Privasi penyulitan transmisi, pengesahan dan pemampatan disediakan oleh PPP. Pengesahan diberikan oleh PAP (Protokol Pengesahan Kata Laluan) dan lebih kerap oleh protokol CHAP (Protokol Handshake Protocol). Ia digunakan untuk pelbagai jenis rangkaian yang terdiri daripada medium fizikal yang berbeza seperti garis batang, optik serat, kabel bersiri, telefon selular dan talian telefon. Ia sangat popular di kalangan ISP (Penyedia Perkhidmatan Internet) sebagai medium untuk menyediakan pelanggan dengan akses dial-up ke Internet. Untuk menyediakan perkhidmatan DSL (Digital Subscriber Line) kepada pelanggan mereka, pembekal perkhidmatan menggunakan Protokol Point-to-Point melalui Ethernet (POPoE) dan Protokol Point-to-Point melalui ATM (POPoA), yang merupakan dua bentuk PPP yang terkandung. PPP digunakan untuk kedua-dua litar segerak dan tidak segerak. Ia berfungsi dengan protokol rangkaian yang berbeza seperti IP (Internet Protocol), IPX (Internetwork Packet Exchange), NBF dan AppleTalk. Sambungan jalur lebar juga menggunakan PPP.Walaupun PPP telah direka agak selepas spesifikasi HDLC asal, PPP merangkumi banyak ciri tambahan yang telah tersedia hanya dalam protokol pautan data proprietari pada saat itu.

Walaupun, HDLC dan PPP adalah protokol lapisan pautan data WAN yang sama yang digunakan untuk komunikasi titik-ke-titik, mereka mempunyai perbezaannya. Tidak seperti HDLC, PPP tidak berpemilik apabila digunakan dalam penghala Cisco. Beberapa sub-protokol membentuk fungsi PPP. PPP adalah kaya dengan ciri rangkaian dial-up dan banyak digunakan oleh ISP untuk menyediakan Internet kepada pelanggan mereka. Tidak seperti HDLC, PPP boleh digunakan dengan kedua-dua sambungan segerak dan tidak segerak.