Perbezaan Antara Varchar dan Nvarchar | Nvarchar vs Varchar
Perbezaan antara varchar dan nvarchar menunjukkan bagaimana data disimpan dalam pangkalan data. Sistem pangkalan data terdiri daripada data dan data yang ditakrifkan oleh jenis data. Jenis data memberitahu bahawa jenis nilai sesuatu lajur mungkin mengandungi. Setiap lajur dalam jadual pangkalan data mesti mempunyai nama dan jenis data. Hari ini, terdapat banyak jenis data yang ada dalam reka bentuk pangkalan data. Daripada jenis data ini, varchar dan nvarchar digunakan untuk menyimpan watak rentetan. Varchar dan Nvarchar nampaknya boleh ditukar ganti. Tetapi kedua jenis ini mempunyai kelebihan yang berbeza, dan ia digunakan untuk tujuan yang berbeza.
Apa itu Varchar?Seperti namanya, varchar adalah
pelbagai aksara atau char yang berbeza-beza. Sintaks varchar adalah VARCHAR [(n | maks)]. Varchar menyimpan data ASCII yang bukan data Unicode, dan ia adalah jenis data yang digunakan dalam penggunaan biasa. Varchar menggunakan satu bait setiap aksara. Ia juga menyimpan panjang setiap rentetan dalam pangkalan data. Varchar mempunyai panjang data berubah dan boleh menyimpan amaun maksimum 8000 aksara non-Unicode. Jenis data ini sangat fleksibel dan akan menerima data yang paling berbeza. Varchar tidak membiarkan anda menyimpan watak kosong untuk bahagian-bahagian rentetan rentetan yang tidak digunakan. Saiz stok maksimum varchar ialah 2 GB, dan saiz storan sebenar data adalah panjang data sebenar ditambah dua bait. Walaupun varchar lebih lambat daripada char, ia menggunakan peruntukan memori yang dinamik. Bukan sahaja rentetan, tetapi juga jenis bukan rentetan seperti jenis tarikh, "14 Februari", "12/11/2014" juga boleh disimpan dalam jenis data varchar.
Nvarchar mencadangkan
watak pelbagai negara atau char pelbagai negara. Sintaks nvarchar adalah NVARCHAR [(n | max)]. Nvarchar boleh menyimpan pelbagai jenis data dengan pelbagai panjang. Mereka adalah data Unicode dan data dan bahasa berbilang bahasa dengan double-byte seperti aksara dalam bahasa Cina. Nvarchar menggunakan 2 bait setiap aksara, dan ia boleh menyimpan had maksimum 4000 aksara dan panjang maksimum 2 GB. Nvarchar merawat "" sebagai rentetan kosong dan panjang aksara sifar. Saiz penyimpanan dua kali ganda bilangan saiz aksara ditambah dua bait. Dalam nvarchar, ruang belakang tidak dikeluarkan apabila nilai disimpan dan diterima.
Perbezaan utama antara varchar dan nvarchar menunjukkan bagaimana data disimpan dalam pangkalan data.
• Varchar menyimpan nilai ASCII dan nvarchar menyimpan watak Unicode.
• Varchar menggunakan satu byte per aksara manakala nvarchar menggunakan dua byte setiap aksara.
• Varchar [(n)] menyimpan watak bukan Unicode dengan panjang berubah dan Nvarchar [(n)] menyimpan watak Unicode dengan panjang berubah.
• Varchar boleh menyimpan maksimum 8000 aksara bukan Unicode dan kedai nvarchar maksimum 4000 aksara Unicode atau non-Unicode.
• Varchar lebih baik digunakan di tempat di mana pembolehubah dengan aksara bukan Unicode. Nvarchar digunakan di tempat di mana variasi dengan aksara Unicode adalah.
• Saiz storan varchar ialah bilangan bait yang sama dengan bilangan aksara ditambah dua bait yang diperuntukkan untuk diimbangi. Nvarchar menggunakan bilangan bait yang sama dengan dua kali bilangan aksara ditambah dua bait yang diperuntukkan untuk mengimbangi.
• Semua sistem operasi dan platform pembangunan moden menggunakan Unicode secara dalaman. Oleh itu, nvarchar sangat digunakan daripada varchar untuk mengelakkan penukaran jenis data.
Ringkasan:
Nvarchar vs Varchar
Varchar dan nvarchar adalah jenis data panjang variabel yang kami gunakan untuk menyimpan pelbagai jenis rentetan. Jenis data ini berguna dalam sistem operasi moden. Pelbagai jenis data ini mengelakkan penukaran data dari satu jenis ke satu lagi mengikut sistem operasi. Oleh itu, varchar dan nvarchar membantu pengaturcara untuk mengenal pasti Unicode dan nada Unicode tanpa banyak kesukaran. Kedua-dua jenis data ini sangat berguna dalam pengaturcaraan.
Images Courtesy:
Varchar oleh Caius Durling (CC BY 2. 0)
