Perbezaan antara Islam dan Jihad Perbezaan Antara Pengantar

Pendahuluan

Di hampir semua negara di dunia sekarang, istilah Jihad telah menjadi sinonim dengan keganasan dan kekacauan. Malah warga Timur Tengah yang menyedari maksud sebenar jihad perkataan seperti yang dinyatakan di dalam Al-Quran sering menyatakan sentimen negatif apabila bercakap mengenainya. Ini kerana organisasi media antarabangsa sentiasa mengutuk aksi keganasan antarabangsa dan pembunuhan kepada jihadis. Ia boleh dikatakan bahawa perkataan jihad telah dirampas oleh pengganas di seluruh dunia untuk membenarkan perbuatan kekejaman mereka.

Perkataan Islam sebenarnya bermaksud menyerah kepada kehendak Tuhan, dan perkataan jihad digunakan dalam Al-Qur'an untuk merujuk kepada proses berjuang atau berusaha untuk memenuhi mandat ini (Kiser, 2008). Tidak ada banyak perbezaan antara makna kedua perkataan ini kerana kedua-duanya merujuk kepada proses yang unggul dalam khidmat Tuhan. Kedua-dua perkataan itu benar-benar menunjukkan bahawa orang yang beriman harus berusaha untuk mengekalkan kesucian dan dedikasi kepada Tuhan dalam segala keadaan. Sesungguhnya, boleh dikatakan bahawa tanggapan jihad tidak hanya terdapat di dalam Al-Qur'an, tetapi juga diamalkan oleh orang Kristian, Hindu, dan Buddha. Ini adalah kerana semua agama ini menganjurkan orang percaya untuk berjuang melawan dosa dalaman, serta kejahatan luar dalam masyarakat (Fatoohi, 2009).

Tidak Ada Perbezaan Sebenar Antara Islam dan Jihad

Tidak ada perbezaan yang nyata antara kata-kata Islam dan Jihad, tetapi harus ditegaskan bahawa yang terakhir telah diberikan makna negatif tanpa sebab pada abad ke-21. Menurut Khan (2010), kata-kata Islam dan Jihad kedua-duanya berdiri untuk mengekalkan keamanan di kalangan rakyat di dunia. Sedikit orang menyedari bahawa tidak ada menyebutkan ungkapan perang suci di dalam Al-Qur'an. Perkataan perang suci pertama kali digunakan pada tahun 1095 oleh Paus Urban II, ketika dia menasihati orang Kristian di Eropa untuk membuat haji suci ke Yerusalem untuk berperang dan menangkap tanah yang dilahirkan Yesus Kristus (Tyerman, 2008).

Al-Quran sebenarnya menyebut orang-orang Yahudi dalam ayat-ayat yang berlainan, dan juga merujuk kepada orang Kristian sebagai Orang Buku kerana dedikasinya terhadap ajaran Yesus, Musa, dan Abraham - yang semuanya adalah penting nabi dalam Islam (Kiser, 2008). Umat ​​Islam sebenarnya telah wujud secara damai dengan orang-orang yang beragama yang berbeza selama berabad-abad. Menurut Fatoohi (2009), ajaran Nabi Muhammad, seperti yang dirakam dalam Sunnah, sebenarnya mengesahkan bahawa kes pertama yang akan diuji, pada Hari Penghakiman, adalah yang berkaitan dengan penumpahan darah yang tidak bersalah. Al-Qur'an juga mengutuk tindakan pengganas, dan menasihatkan bahawa orang yang beriman yang terlibat dalamnya harus dihukum dengan cara yang paling parah (Fatoohi, 2009).

Dalam Islam, perkataan jihad sebenarnya merujuk kepada proses mendedikasikan diri seseorang untuk melayani Tuhan melalui perbuatan rahmat luar, serta pembersihan dalaman. Menurut Kiser (2008), terdapat jihad yang berbeza. Seorang Muslim boleh melakukan jihad batin untuk melawan keinginan jahat dan mencapai taraf moral yang tinggi. Sebuah komuniti boleh melancarkan jihad sosial untuk menyampaikan masyarakat dari pemerintah yang tidak adil, atau melawan penindasan (Kiser, 2008). Umat ​​Islam juga dijangka melancarkan jihad fizikal apabila negara atau komuniti mereka diserang oleh tiran asing. Jihad fizikal diiktiraf sebagai bentuk jihad tertinggi kerana ia boleh mengakibatkan kematian orang yang terlibat di dalamnya, dan oleh itu memerlukan pengorbanan muktamad (Streusand, 1997).

Alquran menyatakan bahawa jihad fizikal hanya akan dilancarkan untuk tujuan pertahanan, dan bukan untuk mengganas warganegara dan agama yang tidak bersalah. Tidak terdapat ayat di dalam Al-Qur'an yang membenarkan atau menggalakkan pengeboman bunuh diri di bawah sebarang alasan. Menurut Fatoohi (2009), Al-Qur'an mengajar bahawa memaksa orang untuk menukar Islam dengan kekerasan adalah jenayah yang harus dihukum di bawah undang-undang.

Kesimpulan

Kata-kata Islam dan Jihad boleh dikatakan sinonim, kerana kedua-duanya memanggil orang percaya Islam untuk menyerahkan diri kepada kehendak Tuhan. Mereka tidak menganjurkan bahawa umat Islam perlu berperang terhadap rakyat negara lain, atau memaksa mereka untuk Islam. Kedua-dua perkataan menggalakkan orang percaya untuk berusaha untuk menyerahkan nilai-nilai moral yang lebih tinggi dalam mencari Allah, dan beroperasi dalam pengampunan dan rahmat ketika berinteraksi dengan orang-orang dari agama lain.